Miña vida no futuro(positivo)

Para realizar esta entrada de como sería a miña vida no ano 2046 decidín coller os datos do calentamento global dos cales quero resaltar que aumentaría o nivel do mar e as temperaturas de modo moi agresivo e perxudicial. Coma todos os datos os cales tiven acceso son estimacións, teorías e ningún coincide nin pódese dicir a ciencia certa que vaia a suceder, vou dicir que maís ou menos aumentaría o nivel do mar en medio metro e 4 graos centígrados.

Dentro de 30 anos eu tería corenta e sete anos, ímaxinome fóra de Galicia na terra da miña familia paterna xa que agradame moítisimo maís para vivir porque non fai tanto frío nin chove tanto, aunque por outra parte vendría de vez en cando porque estou seguro de que botaría de menos moitas cousas. Alí en Valencia ímaxinome xa cunha vida asentada ca miña muller e un ou dous fillos espero ser funcionario ou ter un traballo fixo para que a miña maior preocupacón sexa ser feliz e a miña familia. Confío en antes de ter fillos cumplir moitos dos meus soños viaxando polo mundo recorrerme europa, viaxar por toda américa, asia.. pero sempre compartindo estos momentos ca miña moza ou colegas, espero que o meu equipo o Valencia xa conseguira a primeira Champions e eu estar nesa final, conocer moitas personas para enriquecerme e aprender moito, facer paracaidismo emoitas cousas que o mellor nin chego os 47 pero prefiro morir de pé que vivir de rodillas. Respecto o clima os veráns serían moi calurosos pero non sería un problema para mín porque pasaríame o dia na praia e nadando no auga do mar refrescándome aunque as olas de calor matarían a moitos vellos e vellas. Supoño que os coches xa non necesitaran conductores dentro de 30 polo que ninguén morrerá en accidentes de tráfico pero a comida basura que comemos creará mais enfermedades mortales coma o cáncer que daquela supoño que tendrá cura pero de algo hai que morir e aparecerán novas enfermedades. Venecia non sei se en 30 ou en 50 anos desaparecerá polo que teño que visitala canto antes para non perderme a súa beleza e coma fago a quiniela cada fin de semana algún dia conseguiré unha suma importante que me permitirá comprarme unha casa cerca da praia para disfrutar ca miña moza e amigos que vendrán as miñas festas de varios dias nas cales poderemos contar anécdotas de cando eramos mais mozos ou crear novas anécdotas disfrutando da vida ó maximo. En 30 anos solo espero ser moi feliz que ó final e o mais importante e non quero contar maís propósitos porque senón non van quedarme para a seguinte entrada. A única cousa que preocúpame agora mesmo dentro de 30 anos é non poder cumprir os meus propósitos e que as persoas que no día de hoxe son importantes para min deixen de selo..