domingo, 17 de abril de 2016

Miña vida no futuro(negativo)

Nesta entrada decidín coller un dato completamente distinto ao da entrada anterior, un dato moito mais negativo que é a tasa de desempleo en España. Actualmente a tasa de desempleo no noso país e dun 22,7%.

Nesta vida que imaxínome eu tería xa un empleo fixo porque non quero imaxinarme unha vida de miseria e menos nestos momentos que está tan a orde do día desahucios, desempleo, persoas que teñen que sair do país para conseguir traballo, pais que non poden proporcionarlle os seus fillos unha casa ou comida, quizais dende a miña posición estou moi lonxe porque afortunadamente podo dicir que meus pais teñen traballo e na miña casa nunca tiven falta de nada pero o medo de acabar deste modo e real porque a miña vida non esta para nada resolta estou en segundo de bachiller e quero poder ter unha vida digna lonxe da casa dos meus pais.
Correría o ano 2046 o paro aumentaría estaríamos sumerxidos nunha gravísima crise, despois de que pasaran polo goberno Español todos os partidos e incumpriran todas as suas promesas coma xa nos teñen acostumados, e díficil pasar por calquera cidade española e non ver as familias vivindo en calquer lugar da rúa, nin sequera esfórzanse por pedir limosna porque ninguén regala os cartos, cada vez os ricos son maís ricos a costa de que os pobres sean cada vez mais pobres( cousa que actualmente esta sucedendo en medio mundo).
As escolas só teñen alumnos ata os 16 anos, xa que as familias a partir de esa idade necesitan que os rapaces traballen para poder vivir, polo que só os nenos mais con maís cartos poden permitirse o bachiller ou unha carrera.
O país é un completo desastre ningúen quere visitar España o turismo e completamente inexistente xa que as calles están cheas de mendigos os cales morren semana si e semana tamén a causa da carencia de alimentos, os supermercados e a gran maioría de establecementos están cerrados xa que ninguén ten os cartos suficientes para comprar e todas as tendas pechan(coma esta pasando actualmente no centro de ferrol).
O estado suprimiu moitisimos funcionarios dende a sanidade ou educación ata defensa xa que non dispón dos cartos necesarios para manter estes postos.
Este futuro rezo porque sexa unha burrada que só pode ser ficción, espero que esta tasa de desempleo tan alta que actualmente existe en España se solucione coa a maior brevedade e nunca maís ninguén que non se o gañara teña carencia de nada.

domingo, 10 de abril de 2016

Miña vida no futuro(positivo)

Para realizar esta entrada de como sería a miña vida no ano 2046 decidín coller os datos do calentamento global dos cales quero resaltar que aumentaría o nivel do mar e as temperaturas de modo moi agresivo e perxudicial. Coma todos os datos os cales tiven acceso son estimacións, teorías e ningún coincide nin pódese dicir a ciencia certa que vaia a suceder, vou dicir que maís ou menos aumentaría o nivel do mar en medio metro e 4 graos centígrados.

Dentro de 30 anos eu tería corenta e sete anos, ímaxinome fóra de Galicia na terra da miña familia paterna xa que agradame moítisimo maís para vivir porque non fai tanto frío nin chove tanto, aunque por outra parte vendría de vez en cando porque estou seguro de que botaría de menos moitas cousas. Alí en Valencia ímaxinome xa cunha vida asentada ca miña muller e un ou dous fillos espero ser funcionario ou ter un traballo fixo para que a miña maior preocupacón sexa ser feliz e a miña familia. Confío en antes de ter fillos cumplir moitos dos meus soños viaxando polo mundo recorrerme europa, viaxar por toda américa, asia.. pero sempre compartindo estos momentos ca miña moza ou colegas, espero que o meu equipo o Valencia xa conseguira a primeira Champions e eu estar nesa final, conocer moitas personas para enriquecerme e aprender moito, facer paracaidismo emoitas cousas que o mellor nin chego os 47 pero prefiro morir de pé que vivir de rodillas. Respecto o clima os veráns serían moi calurosos pero non sería un problema para mín porque pasaríame o dia na praia e nadando no auga do mar refrescándome aunque as olas de calor matarían a moitos vellos e vellas. Supoño que os coches xa non necesitaran conductores dentro de 30 polo que ninguén morrerá en accidentes de tráfico pero a comida basura que comemos creará mais enfermedades mortales coma o cáncer que daquela supoño que tendrá cura pero de algo hai que morir e aparecerán novas enfermedades. Venecia non sei se en 30 ou en 50 anos desaparecerá polo que teño que visitala canto antes para non perderme a súa beleza e coma fago a quiniela cada fin de semana algún dia conseguiré unha suma importante que me permitirá comprarme unha casa cerca da praia para disfrutar ca miña moza e amigos que vendrán as miñas festas de varios dias nas cales poderemos contar anécdotas de cando eramos mais mozos ou crear novas anécdotas disfrutando da vida ó maximo. En 30 anos solo espero ser moi feliz que ó final e o mais importante e non quero contar maís propósitos porque senón non van quedarme para a seguinte entrada. A única cousa que preocúpame agora mesmo dentro de 30 anos é non poder cumprir os meus propósitos e que as persoas que no día de hoxe son importantes para min deixen de selo..