Rebeldía galega. O monte medulio

Moitas personas cren que Galiza é un pobo sumiso pero isto é un gran error porque desde o comezo dos tempos Galiza foi un pobo loitador e unha mostra foi na derradeira loita que tivo o pobo galego que daquela nin sequera chámabase Galiza no ano 22 a. C. contra os romanos no Monte Medulio.

Esta lenda conta que os galegos foron loitando moito tempo contra a invasión romana, co paso das loitas os galegos quedaron atrapados nun monte rodeado por unha fosa, a cal estaba flanqueada e rodeada do noso enemigo os romanos. Nesta derradeira loita o doado houbese sido deixarse capturar polos romanos pero a diferencia do camiño doado, do camiño humillante, estes decidiron morrer con orgullo, con dignidade, e suicidaronse collendo os froitos do texo que son moi tóxicos e abundantes  na Galiza de aquela época e que provocaban según dise moi sufrida e dolorosa.
 O Tejo é unha árbore mais ben tirando a pequena que da uns froitos de cores llamativos cunha forma moi similar a dos tomates pero en tamaño moito mais pequeno, florecen no inverno ou na primaveira polo que esta batalla tivo lugar nunha destas dous estacións do ano, este froito é moi venenoso e no corpo humano produce convulsions, hipotensión, depresión cardiaca e finalmente a morte tras gran sufrimento.
Despois de saber todo isto podedes imaxinar o inferno que debeu ser este suicidio para estes valentes galegos.

Velaquí un debuxo que reproduce este Monte Medulio:


Velaquí unha foto do froito de tejo.


A localización de este Monte Medulio e unha gran incógnita, ninguén sabe con demasiada certeza o lugar exacto onde encóntrase, o maís probable e que este nas médulas pero podería estar en Galicia, Asturias, Cantabria, León e incluso Palencia. Moitos escritores famosos falan de él como exemplo de valentía nos galegos, entre los escritores están Paulo Orosio e Vicente Risco que sitúan este monte na veira do Rio Miño, maís ou menos por aquí.


Eu personalmente creo que este monte esta nas médulas.
Este acto non é unha decisión nada doada polo seu sufrimento pero é un acto tremendo de valentía e de ningún modo cobarde porque o suicidio poder parecer moi doado pero hai que estar moi tolo o ser moi valente para levalo a cabo, non calqueira persoa atrévese a isto pero é a opción mais honrada porque, sen dúbida e mellor morir de pé que vivir de rodillas e esta frase podese aplicarse a calquera ámbito da vida e non vivir unha vida de mediocridad.

O afundimento do prestige

O Prestige foi un petroleiro liberiano que afundiuse nas costas galegas fai 14 anos provocando un dos maiores desastres ecolóxicos que nunca habían pasado na historia da humanidade, esta é a historia que todas as personas con un pouco de memoria coñecen e recordan pero hoxe narrarei o afundimento do prestige contado por un neno de case catro anos que curiosamente son eu.

Corría o 19 de novembro do 2002 e o que para min era un dia normal salvando porque quedaban tres dias para o meu aniversario, converteuse nun dia fatídico que cambiaría a vida e mentalidade de todos nós, os galegos. Eu era un neno moi pequeno coma para comprender o que significa este suceso pero hoxe con 17 anos podo comprendelo a perfección. O 19 de novembro Galicia teñíuse de negro, cando coñeceron a noticia de este desafortunado suceso, lembro o rebumbio que formouse entre os meus familiares estaban horrorizados coa catástrofe cometida nas nosas costas, calquera pobo houbera esperado nas súas casas esperando xunto o seu televisor ou radio a ver como se solucionaba este desastre,pero nós os galegos a diferenza saímos a rúa rebelándose e loitando , comezaron as manifestacións, os movementos, as bandeiras de "nunca máis", pegatas nos coches, xente uníndose e axudando para limpar as nosas costas.. Velaquí unhas imaxes que mostran o que contovos..

Tan só tiña 3 anos e non era  capaz de imaxinar a importancia de ese día, hoxe podo sentirme orgulloso de vivir ese día de ver como os galegos somos diferentes. Por sorte o por desgracia estas cousas olvidanse co paso dos anos coma por exemplo quén se acorda do terremoto de Haití? as primerias semanas todo o mundo quería colaborar coa causa e doar cartos pero o cabo de un mes xa ninguén lembraba se o terremoto fora en Haití, Tahití ou la china, e triste pero é a realidade, e eso mismo pasou co prestige hoxe a día 17 de Xaneiro do 2016, 14 anos mais tarde segue sen haber ningún culpable de este desastre parece mentira pero e a pura verdade... Para xeracións anteriores a miña foi un detonante que cambioulles a vida e se fixaste pola miña terra galicia aínda podes ver en moitas fiestras dos coches pegatiñas co famoso "Nunca maís" que a pesar que non logrou ningun culpable si logrou un cambio moi positivo para os galegos.

En conclusión, Galicia e unha terra de loitadores dende o comezo dos seus tempos no monte medulio ata os nosos días e que pense que isto e mentira e que non coñece a nosa historia.